2015 week 12 | Bangigheid

Het Groot Wassenaars Dictee wordt in ere hersteld. Een elitedorp in de randstad!
Althans, dat beweren anderen altijd.
Jaren geleden organiseerde een van onze serviceclubs het Wassenaars dictee.
Deze krant, kijkend naar wat er in ons dorp aan festiviteiten is, concludeerde dat zowel de DWK en het Adelbert College iets te vieren hadden en het plan werd geboren het dictee nieuw leven in te blazen. Onze wijk- en buurtverenigingen worden steeds belangrijker en dus schoven ook Vrienden aan bij de organisatie en het brainstormen over de gebeurtenis begon.
Het dictee moest worden geschreven, het moest worden voorgelezen en tenslotte, het moest worden nagekeken. Er moest een locatie komen, tafeltjes en stoelen, koffie en thee en iets om het wachten op de uitslag te overbruggen. Binnen een vloek en een zucht was alles voor elkaar. Nu nog de deelnemers. Je kan deelnemen als individu of als groep.
Maar toen bleek iets heel bijzonders. In ons elitedorp bleek koudwatervrees te bestaan.
Het enthousiasme van de organisatie werd niet weerspiegeld in de aanmeldingen voor deelname.
Er was angst voor het resultaat. Het college en de gemeenteraad werd uitgenodigd. De wethouders durfden, maar geen van de raadsleden. Druk, druk, druk. Het bestuur van de golfclub Rozenstein schreef in, maar verder was het sprokkelen. De Herensociëteit Wassenaar, de Probusclub en de Heeren Museumclub, groepjes die konden worden overgehaald

Om wat van de vrees weg te nemen werd aangekondigd dat bij de uitslag alleen de drie topplaatsen genoemd zouden worden. Maar de uitvluchten bleven.
Jammer, want dit is nu een evenement waarin de inwoners van Wassenaar eens kunnen ervaren hoe leuk het kan zijn om iets samen te doen.
We leven in een tijd van individualisme. Gemeenschapsgevoel krijg je als er iets ergs gebeurt. Maar ook zonder dat zouden we dat gevoel moeten hebben. Dat maakt ons als dorp sterk! Overboord dus met alle bangigheid en doe mee.