2018 Week 37| Amerika

De Amerikaanse democratie : daar mocht je trots op zijn. De oudste grondwet ter wereld,

met een destijds weinig voorkomende scheiding der machten : wetgevende (parlement), uitvoerende (president) en rechterlijke macht. Met als kernwaarde van dit bestuurssysteem het afleggen van verantwoording in het openbaar en op een transparante manier. De burger werd daarover geïnformeerd door een vrije pers : “ To protect the freedom to express the thought that we hate “.

Zo kan een goede inhoudelijke discussie gevoerd worden over het bestuur en de toekomst van een land. Maar dan wel een open discussie met hoor en wederhoor. En hier heeft één van de elangrijkste kranten ter wereld, The New York Times, onlangs gefaald. Deze krant plaatste namelijk onder het kopje anoniem een artikel van een ambtenaar die in het Witte Huis werkzaam is voor de president.

Deze medewerker beschrijft hoe hij (of zij) obstructie pleegt tegen het beleid van de president. De democratisch gekozen president. Een verwerpelijke werkattitude en ook nog laf, want betrokkene durft er niet voor uit te komen. Anoniem; maar tegen een anonieme boodschap kan men zich niet verdedigen. Daarmee verliest een anonieme boodschap ook haar waarde. En wat doet de kwaliteitskrant The New York Times? Die publiceert de anoniem verwoorde ambtelijke obstructie van een Witte Huis medewerker.

Geen hoor en wederhoor; geen openbare discussie. Bij deze krant heeft de emotie het kennelijk gewonnen van het journalistieke principe. Neen, dan vinden wij de aanpak van onze eigen krant ten principale beter. De Wassenaarse Krant zal geen anonieme stukken publiceren. Ook niet als de schrijver wel bekend is bij de krant. (Zoals bij de Amerikaanse krant het geval was). DWK staat voor open discussie, en met anoniem kan nu eenmaal niet gediscussieerd

worden. Vergelijken wij nu met dit voorbeeld een Amerikaanse olifant met een Wassenaarse muis? Ja, eigenlijk wel. Maar op het punt van transparante meningsvorming vinden wij onze muis toch een olifant. Ook Amerika kan nog wat van ons leren.