2018 week 25| Busje komt zo..

U herinnert zich misschien de questionnaire die wij als Vrienden van Wassenaar vorige zomer onder onze leden en andere Wassenaarders hadden rondgezonden. Eén van onze stellingen luidde: “Wassenaar vergrijst. In het centrum van het dorp Wassenaar moet bij woningbouw meer rekening gehouden worden met woningen voor ouderen.” 64 procent van de respondenten was het hiermee eens, 18 procent oneens, 18 procent had geen mening. Interessant waren de bijzondere commentaren van respondenten. Wij citeren enige:

“Ouderen hebben er baat bij om niet in een flatgebouw in de bossen opgesloten te zitten, maar op wandelafstand van winkels en terras te wonen.”

“Er zijn ouderen die liever de terrasjes en gezelligheid van het dorp om zich heen hebben, dan uitsluitend groen en bomen.”

“Het is heel belangrijk voor ouderen en vooral voor hen die slecht ter been zijn dichtbij de supermarkt te wonen en niet te ver van de bewoonde wereld, waardoor je gauwer vereenzaamt.”

“Voor ouderen is het belangrijk dat hun leefomgeving meer in het directe centrum van Wassenaar ligt. Vanwege de bereikbaarheid van allerlei activiteiten en de zo belangrijke leefomgeving.”

Wat wij zien is dat gemeenten woningbouwverenigingen en projectontwikkelaars stimuleren om seniorenflatgebouwen vooral te laten verrijzen in een groene omgeving,

ver weg van het centrale dorpse gebeuren. Hun achterliggende motief is kennelijk dat oudjes vooral rust gegund moet worden, “zij moeten genieten van hun oude dag”. Op zich een altruïstische, maar tevens betuttelende gedachte. Oudedagsgenot beperkt zich niet tot tjilpende vogeltjes en kwakende eendjes. Oudedagsgenot is ook om je deelgenoot te voelen in een sociale omgeving. Het is een misvatting te veronderstellen dat onze ouderen hun sociale actieradius slechts willen beperken tot de conversatiezaal van hun flatcomplex. Nee, zij willen ook kunnen rondkuieren in het dorpscentrum, in de bibliotheek, op terrasjes zitten, een praatje maken op straat, in winkels rondneuzen. Gewoon meedoen met de rest.

“Welnu, wat houdt hen tegen?” horen wij dan. “Als zij nog redelijk fit zijn, pakken zij toch de auto naar het dorp?” Inderdaad. Maar dat betekent wel gedoe: parkeerplaats zoeken, parkeertijd in de gaten houden. Ook vervoer met een speciaal busje betekent gedoe: ophaaltijd afspreken, terugbrengtijd afspreken.

Maar niet zelden willen zij ergens spontaan nog even langer blijven hangen. Of juist eerder weggaan. De vrijheid hebben om te gaan en staan waar en wanneer je wilt. Die vrijheid heb je als je centraler in het dorp woont. Dat is ‘m nou juist.

En niet: busje komt zo…