Skip to content

2017 week 47 | De toekomst van Wassenaar: een businessmodel?

De toekomst van Wassenaar: een businessmodel?

Hebt u dat ook? Genieten van mooie muziek, landelijke natuur, een helderblauwe lucht? En ook: smullen van een maaltijd, een fraai boek, een vakantie? Maar ook: dat thuiskomstgevoel na een lange reis?

Wat is hier allemaal zo bijzonder aan? Is men in staat te meten hoevéél wij precies genieten van muziek, natuur, een helderblauwe lucht, een maaltijd, een boek, een vakantie? Kan men ‘genotsscores’ meten en plaatsen in een Excel-spreadsheet? Nee, onze geneugten zijn niet met behulp van kwantitatieve modellen meetbaar te maken. Ook een boekhouder weet hier geen raad mee. 

Waarom niet? Om de simpele reden dat zulke gevoelens niets met rationaliteit te maken hebben. Wij scharen deze onder de noemer ‘emotionele factoren’. Sommige politici vinden echter dat emotie niet mag meespelen bij analyse van situaties, het nemen van beslissingen, en zeker niet bij enquêtes, volksraadplegingen of in een stemhokje. Dat verstoort volgens hen het rationele proces, vertroebelt het beeld en maakt een uitslag voor hen niet geloofwaardig. 

Terug naar Wassenaar. Het plan ‘Toekomst van Wassenaar’ ligt breed op tafel. Wetenschappers gaan inwoners met behulp van het zogeheten WassenaarKompas bevragen hoe zij de toekomst van Wassenaar zien. De uitslag zou bedoeld zijn als leidraad voor onze politici om zich uit te spreken of Wassenaar in de toekomst al of niet een zelfstandige gemeente moet blijven. 

Hoe gaat dat bevragen van onze dorpsgenoten plaatsvinden? Welke onderwerpen gaan zij verzamelen? Worden dit verlanglijstjes met concrete wensen op het gebied van efficiënte voorzieningen die de gemeente ons moet (blijven) bieden? Mogen emotionele overwegingen dan ook aan bod komen? Er is namelijk ook zoiets als gevoel, bijvoorbeeld: affectie met je dorp, je daar prettig en geborgen voelen. Deze kun je niet in het strakke korset van de rationaliteit rijgen, maar tellen wel degelijk mee als je het hebt over leefbaarheid en woongenot. Immers, vraag een dorpsgenoot waarom hij of zij in Wassenaar woont? Tien tegen een dat zulke – wat critici maar al te graag noemen – ‘emotionele factoren’ breeduit worden genoemd. 

Los van het feit dat wij als Vrienden van Wassenaar menen dat leefbaarheid en woongenot het beste worden gediend met een bestuurlijk zelfstandig Wassenaar, hopen wij dat in het onderzoek emotionele factoren een geloofwaardige plaats krijgen. De toekomst van Wassenaar heeft niet uitsluitend te maken met de strikte rationaliteit van spreadsheets, rekensommetjes en boekhouding. Een gemeente is geen BV. Laten we vermijden de bestuurlijke toekomst van ons dorp te gieten in een businessmodel.

 

Back To Top