2017 week 13 | Water bij de wijn
W A T E R B I J D E W I J N
We kunnen weer ( opgelucht ? ) adem halen. De Tweede Kamer verkiezingen zijn achter de rug en de spanning weggeëbd.
Deze keer veel winnaars en verliezers en ook interessante verschuivingen.
Het merendeel van de traditionele partijen is stevig in beeld gebleven ( cq. weer gekomen) en dat geeft houvast.
Daarnaast zijn kleinere partijen aardig opgeklommen en ook is een nieuwe partij op het toneel verschenen.
We tellen nu 13 partijen in de Kamer en dat levert een diffuus beeld op.
Het oogt als een onontwarbare kluwen waarin geen heldere rode draad is te ontdekken.
En toch moeten we het land bestuurbaar houden. Dat vereist compromissen sluiten en dat leidt weer tot water bij de wijn….! U voelt het aankomen, de stemmende burger ruikt nu al kiezersbedrog. Wat blijft er over van die flinke houding, van het “ rug recht houden” ?
Maar ja, als we allemaal onze poot stijf houden, komen we ook nergens!
Hoe moet dat nu ? Feitelijk is er maar èèn uitweg : de politieke partijen moeten op kritieke dossiers niet bij voorbaat alle hakken in het zand zetten, en de kiezer moet accepteren dat in een samenleving veelal samen gezocht moet worden naar oplossingen en dat dus niet iedereen zijn zin kan krijgen.
Een ander opzienbarend verschijnsel is de ruk naar introversie. Europa heeft afgedaan, we willen weer baas zijn in eigen buik. Gelukkig is deze extreme insteek door de meeste partijen niet gedeeld en is er ruimte behouden voor nuancering. Inderdaad een herbezinning op de rol en positie van verenigd Europa is geboden en zo’n herbezinning kan leiden tot een nieuwe balans in de samenwerking.
En nu de sprong naar de Gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018. De vele politieke partijen in ons dorp buigen zich alweer over de opmaak van de partijprogramma’s.
De messen worden geslepen en de principiële uitgangspunten aangescherpt.
Je moet je profileren, tenslotte !
De landelijke verkiezingen hebben ons echter opnieuw iets belangrijks geleerd. Namelijk :
schets realistische perspectieven ( geen loze beloften), zoek niet de escalatie maar richt de blik op realiseerbare oplossingen.
Met elkaar bereiken we meer dan ( voortdurend) de confrontatie te zoeken. Samenwerking met derden is zinvol en vruchtbaar , maar baas in eigen huis moet altijd de boventoon voeren.
Wanneer we dit in het oog blijven houden varen we daar allemaal wel bij !