2015 week 35 | Vertrouwen

Afgelopen zaterdag stonden de Vrienden op de vrijwilligersmarkt. Een mooi initiatief, jammer dat het niet elders was gelokaliseerd, bijvoorbeeld op de van Hogendorpstraat, de plek waar ook de biologische markt wordt gehouden. Daar bereik je mensen op een winkelende zaterdag.
Een zo belangrijk evenement om alle vrijwilligers eens een opsteker te geven, moet in het centrum van het dorp plaatsvinden. Als de Wassenaarse kinderen daar hun niet meer geliefde barbiepoppen kunnen verkopen, onze imkers hun honing, waarom dan de kurk waarop ons dorp drijft, de vrijwilligers, wegmoffelen bij de Warenar, alle enthousiaste flyerende jongelingen in de Langstraat ten spijt.

Desondanks waren de er boeiende gesprekken, ook bij de stand van de Vrienden. Is het nog wel van deze tijd om “de groene oase in de randstad” als slogan te hanteren nu de wereld op zijn kop staat? Wij worden overspoeld met migranten die om wat voor reden dan ook ons land uitkiezen als doel van hun reis. Natuurlijk moet, als dat nodig is, een helpende hand worden uitgestoken. Maar dat laat onverlet dat je moet zorgen dat wat na lange tijd, met goed beleid en bestuur is bereikt, niet teloor gaat.
Het is als het verschil tussen weer en klimaat. Weer is wat je hebt, klimaat is wat je krijgt.
Daarom blijven de Vrienden zich inzetten voor het op lange termijn behoud van ons dorp. De vinger aan de pols houden van wat het bestuur voor ogen staat en hoe dat wordt uitgevoerd. De vinger aan de pols houden van ons democratisch controlesysteem, de raad.
Ieder onderdeel in ons bestuursstelsel heeft een eigen verantwoordelijkheid. Openheid en transparantie zijn mooie begrippen, maar soms is er een situatie waarin die openheid even niet kan. Maar dan moet vertrouwen de basis zijn om dat te accepteren.

Het laatste wat de Vrienden willen is meeregeren. Het laatste wat de Vrienden willen is bekend staan als een luis in de pels. Wat zij wel willen is meedenken over wat naar hun mening de toekomst van Wassenaar moet zijn en hoe dat te realiseren.

Binnenkort willen B&W een gesprek met de Vrienden. Op de een of andere manier hebben de columns de indruk gewekt dat het ergens aan openheid ontbreekt. Vertrouwen win je moeizaam maar verlies je snel. Maar praten helpt altijd.
Wellicht is dan volgend jaar de vrijwilligersmarkt ook op de plek waar het hoort. In het centrum van ons dorp.