2015 week 31 | Mijmeringen

Soms lees je wel eens een bericht en realiseer je je pas later de reikwijdte. Dat overkwam mij de afgelopen week toen ik de kop in deze krant zag “Brand in Tikibad loopt af met een sisser”.
Oh, denk je dan, weer een storm in een glas water, een groot glas dan in dit geval en je gaat verder met bladeren. Het is komkommertijd. Op het politiekvlak is het stil. Geen verslagen van Raadsvergaderingen waar je als Vrienden druk over moet maken en je legt de krant weer weg. Maar die kop blijft je aanstaren.

Er waren zo’n 1000 (!) mensen aanwezig in het zwembad, lees je dan. Die werden allemaal opgevangen in het restaurant de Schaapskooi. En dan ga je toch nadenken over de omvang van wat er, redelijk geruisloos, heeft plaatsgevonden. Natuurlijk weet ik ook wel dat voor dit soort gebeurtenissen scenario’s klaar liggen, klaar moeten liggen. Ambulances en zelfs een traumahelikopter werden opgeroepen. Gelukkig viel alles mee en waren het maar een paar smeulende LED lampjes.
Ik geef toe, wij zijn vaak kritisch op Duinrell. Onvermijdelijk komt dan het beeld weer op van een paar jaar geleden. Het volkomen vastgelopen verkeer in ons dorp door de Tinadag. ”Schandalig, wat moeten we er mee. Kan het niet anders!”
Maar als ik dan zie hoe Wassenaar in de zomermaanden profiteert van ons Duinrell, dan mag ook wel eens iets positiefs worden gezegd.
Stel dat er wel iets meer dan een LED lampje geweest was, dan was het verhaal anders geweest. Uw columnist heeft in ieder geval het gevoel dat de organisatie het volledig in de hand zou hebben gehouden. Een geruststellende gedachte.

En zo lopen we alweer toe naar het eind van de vakantieperiode, traditiegetrouw de zomerfeestweek van de Oranjevereniging. Een ijkpunt van Wassenaarse saamhorigheid, noemde Jos Knijnenburg het. Belangrijk voor het gevoel van gemeenschapszin in ons dorp.
Het is stil op het fusiefront schreef ik afgelopen week, angstig stil. Maar één ding weet ik zeker. Als de regelzucht van de overheid, de ambities van politici en bestuurders uiteindelijk toch zouden leiden tot het doordrukken van een fusie die de Wassenaarder niet wil, dan raken we dat saamhorigheidsgevoel binnen de kortst mogelijke tijd volledig kwijt en dan zijn we er ook niet meer trots op dat Duinrell zijn zaakjes zo goed voor elkaar heeft. Ik moet er niet aan denken!